Szamotuły. "Zaduszki Poetyckie" już po raz trzynasty [ZDJĘCIA]

Nie bez powodu listopad zwykło się określać mianem najbardziej artystycznego miesiąca w roku. Towarzysząca mu zaduma nad kruchością ludzkiego życia oraz przemijaniem nierzadko staje się pretekstem do podjęcia szczególnego dialogu ze sztuką. Ten zaś skłania do odważnego wyrażenia myśli, odczuć, pragnień, w konsekwencji - do tworzenia, ale i odtwarzania - do ponownej interpretacji sztuki tych, którzy już odeszli. Właśnie z takim wyzwaniem zmierzyli się uczestnicy "Zaduszek Poetyckich", które w czwartek, 14 listopada po raz trzynasty odbyły się w kinie "Halszka".

- Wielcy poeci schodzą dziś z cokołów - mówiła Aleksandra Słomińska z Szamotulskiego Ośrodka Kultury otwierając przesłuchania konkursowe. Miała rację. Utwory Zbigniewa Herberta z tak wymownym "Przesłaniem Pana Cogito" na czele, poezja Tadeusza Różewicza i Wisławy Szymborskiej, fragmenty prozy Umberta Eco, Sławomira Mrożka, Krystyny Ślesickiej i wielu innych, po które młodzież sięgnęła z niezwykłym przejęciem, dbając o właściwe zaakcentowanie każdego słowa, w istocie ożywiły wielkich twórców.

26 młodych artystów reprezentujących 6 szkół średnich z Szamotuł, Wronek i Pniew zmierzyło się z utworami tworzącymi kanon polskiej, a także światowej literatury. Poddając się zawartym w nich emocjom, z wielką wrażliwością i dojrzałością sceniczną opowiadało o życiu, miłości, marzeniach, ale i bardzo przyziemnych, choć równie ważnych sprawach. Niektóre nasączone zostały humorem, inne krzyczały wprost nostalgią. Intonacją głosu oraz mową ciała wykonawcy budowali nastrój, tworząc na zmianę dramaturgię i uspakajając, wprowadzając widza raz w stan pewnej błogości, innym razem wywołując poczucie smutku. Sztuką, po którą sięgnęli, grali na emocjach. A gra ta nierzadko stawała się teatralną miniaturą.

Przesłuchania konkursowe zdominowała recytacja. W kategorii poezji śpiewanej wystąpiła tylko jedna uczestniczka - Maria Halamska z Zespołu Szkół nr 1 w Szamotułach, która przy akompaniamencie pianina przywoływała Konstantego Idefonsa Gałczyńskiego. Autorska kompozycja w sposób szczególny podkreśliła słowa utworu "Jak pudełko świeczek choinkowych".

Piotr Dehr oraz Andrzej Ciborski, którzy wcielili się w role jurorów, stanęli przed trudnym zadaniem. Werdykt musiał jednak zapaść. Po kilkugodzinnym spotkaniu z nieżyjącymi poetami wszystko stało się jasne. Równorzędne wyróżnienia przyznano: Lilianie Budniak z Zespołu Szkół nr 1 we Wronkach za interpretację wiersza "Król Olch" Johanna Wolfganga von Goethego, Agacie Piłat z Zespołu Szkół w Pniewach za interpretację wiersza Krzysztofa Kamila Baczyńskiego "Deszcze", Oliwii Nieścior z Zespołu Szkół nr 3 w Szamotułach za interpretację wiersza Henryka Rostworowskiego "Groszki i róże", Mikołajowi Szczepańskiemu z Zespołu Szkół nr 1 w Szamotułach za interpretację wiersza Wisławy Szymborskiej "Czwarta nad ranem", Gracjanowi Bartkowiakowi z Zespołu Szkół nr 2 we Wronkach za interpretację wiersza Kazimierza Przerwy - Tetmajera "Eviva l'arte!" oraz Jagience Paluszkiewicz z Zespołu Szkół Sióstr Urszulanek w Pniewach za interpretację wiersza Haliny Poświatowskiej "Jutro zobaczę Cię znowu". W sposób specjalny wyróżniono Marię Halamską. Nagrodami II stopnia uhonorowano natomiast: Julię Sikorę z Zespołu Szkół nr 1 w Szamotułach, Gretę Kosibrodę z Zespołu Szkół Sióstr Urszulanek w Pniewach oraz Natalię Środecką - również z pniewskiego Zespołu Szkół Sióstr Urszulanek. Daria Panek (Zespół Szkół nr 1 w Szamotułach), Monika Mendyk (Zespół Szkół 2 w Szamotułach) i Jakub Kasprowiak (Zespół Szkół nr 2 w Szamotułach) otrzymali zaś nagrody I stopnia. Laureaci odebrali pamiątkowe dyplomy oraz upominki. Szczególne podziękowania organizatorzy złożyli opiekunom wszystkich wykonawców.

Jeszcze przed ogłoszeniem wyników na scenie kina "Halszka" zagościł zespół Familaris z Pniew, który czarował publiczność poezją śpiewaną.