Wiesław Kramm z Koźla Super Sołtysem Powiatu Szamotulskiego! [WYWIAD]

Mieszkańcy powiatu szamotulskiego obdarzyli pana sporym zaufaniem społecznym. To przecież tak naprawdę dzięki nim otrzymał pan zaszczytny tytuł Super Sołtysa...
Z wielką radością przyjąłem tę informację, choć muszę przyznać, że początkowo nie wierzyłem w to, że mogę być brany pod uwagę, jeśli chodzi o zwycięstwo. W pewnym momencie zacząłem jednak śledzić wyniki głosowania w internecie. Zaskoczenie było ogromne, kiedy moja kandydatura wysunęła się na prowadzenie. Już wtedy było to dla mnie duże wyróżnienie. W niedzielę natomiast nie czekałem do północy, by sprawdzić wyniki, ale moja córka „czuwała” i od razu po zakończeniu plebiscytu oznajmiła, że wygrałem. Nie mogłem w to uwierzyć.

Tak samo, jak wtedy, gdy po raz pierwszy mieszkańcy Koźla powierzyli panu funkcję sołtysa?
To była ważna chwila. W 2007 roku społeczność Koźla pierwszy raz zwróciła się do mnie z zapytaniem, czy jeśli moja kandydatura na sołtysa zostanie wysunięta, zgodzę się pełnić tę funkcję. Odpowiedziałem: tak. Mieszkańcy zagłosowali i w ten sposób powierzyli mojej osobie przewodzenie wsi, wybierając mnie również na kolejne kadencje. Skład rady sołeckiej, poza jedna osobą, praktycznie w ogóle się nie zmienił od tamtego czasu. Muszę przyznać, że bardzo dobrze nam się współpracuje. Tak samo zresztą jak z jednostką Ochotniczej Straży Pożarnej, Kołem Gospodyń Wiejskich i Szkołą Podstawową.

Funkcja sołtysa wiąże się tak naprawdę z pracą społeczną i sporą odpowiedzialnością za wieś. Nie miał pan obaw, że trudno będzie pogodzić nowe obowiązki z wykonywanym zawodem, rodziną?
Prawda jest taka, że społecznikiem jestem od 1975 roku, kiedy rozpocząłem przygodę z OSP. Zawsze lubiłem i chciałem działać, współpracować z innymi – robić coś dla dobra ogółu. Być może po latach ktoś powie, że był taki człowiek, któremu zwyczajnie się chciało. Dziś spotyka się coraz mniej społeczników, każdy patrzy na pieniądze. Ja jestem jednak zdania, że póki są wokół ludzie, z którymi można podjąć jakieś inicjatywy, należy to robić. Nie sądzę zatem, że miałem jakieś obawy. Przyświecała mi raczej myśl, że możemy wspólnie z mieszkańcami zrobić w Koźlu coś ważnego, ciekawego – coś, co służyłoby całej społeczności wiejskiej.

Co było tym podstawowym priorytetem?
Świetlica wiejska. Należało odnowić budynek, przystosować go do potrzeb mieszkańców. Chciałem, aby odbywały się tam nie tylko zebrania wiejskie, ale i rozmaite spotkania okolicznościowe. Jednym słowem – aby ta świetlica faktycznie służyła społeczności Koźla. Udało się pozyskać środki zewnętrzne na ten cel i zadanie zostało zrealizowane. Powstała nowa kuchnia, odnowiono budynek, w tym roku natomiast udało się wyremontować dach na świetlicy i zakupić chłodziarkę do kuchni. Poza tym chciałem, aby społeczność Koźla faktycznie żyła – włączała się w imprezy organizowane poza wsią, brała udział w turniejach. I muszę powiedzieć, że jak Koźle jedzie teraz na jakieś zmagania sołectw, turnieje itp. to zawsze mamy pełną obsadę. Celem samym w sobie były również inne, poza świetlicą, inwestycje na terenie wsi. Dzięki współpracy z gminą udało się stworzyć plac zabaw dla dzieci, sukcesywnie następuje też utwardzanie dróg gruntowych do pól.

Wraz z radą sołecką postawiliście chyba i na integrację...
To prawda, a przynajmniej staramy się integrować całą społeczność wiejską. Służy temu szereg imprez, które cyklicznie już odbywają się w Koźlu. Zanim zostałem sołtysem wigilia organizowana była tylko w gronie członkiń KGW. Pomyślałem, że można byłoby poszerzyć przedświąteczne spotkanie tak, by wszyscy mieszkańcy mogli się spotkać na prawdziwej wigilii. Panie z KGW się zgodziły i tym sposobem co roku organizujemy wiejską wigilię z tradycyjnymi potrawami. Podobnie sprawa wyglądała z dniem dziecka, który wcześniej organizowany był w szkole. Zaproponowałem pani dyrektor, abyśmy podeszli do tematu wspólnie. I tak też się stało. Zaprosiłem dzieci i ich rodziców na swoją posesję – „nad stowek” do sołtysa, szkoła pomogła i w zasadzie impreza stała się już tradycją Koźla. Warto wspomnieć też o działaniach podejmowanych przez OSP, a więc o kuligu, który cieszy się dużym zainteresowaniem zarówno ze strony dzieci, jak i dorosłych, czy też o capstrzyku, na którą to imprezę zapraszani są ochotnicy z Wielonka, Zajączkowa i Otorowa. W odniesieniu zaś do takich szczególnych działań, które w wiosce podjęte zostały w trakcie pełnienia przeze mnie funkcji sołtysa, z pewnością należy wymienić oktawę Bożego Ciała, kiedy to mieszkańcy przygotowali 4 ołtarze, a procesja przeszła wioską. To było przepiękne święto. Innym wyjątkowym wydarzeniem dla całej wioski były z pewnością i dożynki, które zorganizowaliśmy na miarę własnych możliwości i które zebrały naprawdę sporo pochlebnych opinii. Jestem z tego bardzo dumny.

A jeśli chodzi o cele na kolejne lata?
Wielkim planem na przyszłość jest skanalizowanie wioski. Cel odważny, przedsięwzięcie spore, ale głęboko wierzę w to, że uda się to zadanie zrealizować. Poza tym sądzę, że wciąż organizować będziemy imprezy dla mieszkańców i zmieniać wieś na lepsze w zakresie inwestycji. Myślę o ociepleniu świetlicy i modernizacji parkingu przed nią. Pomysłów jest naprawdę sporo. Czasem chce się to wszystko rzucić, ale zwątpienie jest chwilowe. Czasem brakuje po prostu siły. Nie umiałbym jednak zostawić pracy społecznej i zostać w domu. Ciągnie mnie do ludzi, do pracy z nimi w wiosce.