Na miejsce skierowano strażaków z terenu powiatu szamotulskiego i poznańskiego. Działania były trudne, bo ogień szybko się rozprzestrzeniał, a zagrożony był las. Ostatecznie po kilku godzinach działań ratownikom udało się ostatecznie usunąć zagrożenie, zniwelować wszystkie zarzewia ognia. Finalnie spaleniu uległy 2 hektary łąk.
Przyczyna powstania pożaru nie jest na razie znana. Jednak to nie pierwsze tego typu zdarzenie w okolicy. Od kilku tygodni - m.in. z powodu panującej na naszym terenie suszy - strażacy często wyjeżdżają do pożarów traw, nieużytków, a ostatnio także i poszyć leśnych.
Jeden z takich pożarów odnotowano w okolicach Grzebieniska, a spowodowany był poprzez wypalanie nieużytków roślinnych. Tymczasem niewielu zdaje sobie sprawę z faktu, że powszechnie przyjęte od lat wypalanie pozostałości roślinnych, nie tylko niesie zagrożenie w postaci pożaru, ale jest szkodliwe.
Jak informuje biuro prasowe Komendy Głównej Państwowej Straży Pożarnej, wypalanie traw prowadzi do nieodwracalnych, niekorzystnych zmian w środowisku naturalnym – ziemia wyjaławia się, zahamowany zostaje bardzo pożyteczny, naturalny rozkład resztek roślinnych oraz asymilacja azotu z powietrza. Do atmosfery przedostaje się szereg związków chemicznych będących truciznami zarówno dla ludzi jak i zwierząt. Wypalanie traw jest również przyczyną wielu pożarów, które niejednokrotnie prowadzą niestety także do wypadków śmiertelnych. Rocznie w tego rodzaju zdarzeniach śmierć ponosi kilkanaście osób.
Tylko do 25 marca 2022 roku strażacy w całej Polsce interweniowali 20060 razy przy pożarach traw i nieużytków rolnych.
Co więcej, wypalanie traw jest niezgodne z prawem. Mówi o tym m.in. ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2018 r., poz. 142 z późn. zm.), art. 124. „Zabrania się wypalania łąk, pastwisk, nieużytków, rowów, pasów przydrożnych, szlaków kolejowych oraz trzcinowisk i szuwarów”. Art. 131 pkt. 12: „Kto (...) wypala łąki, pastwiska, nieużytki, rowy, pasy przydrożne, szlaki kolejowe, trzcinowiska lub szuwary… – podlega karze aresztu albo grzywny”.
Art. 30 ust. 3 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2017 r. Nr 12, poz. 59 z późn. zm.); „w lasach oraz na terenach śródleśnych, jak również w odległości do 100 m od granicy lasu, zabrania się działań i czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo, a w szczególności:
- rozniecenia ognia poza miejscami wyznaczonymi do tego celu przez właściciela lasu lub nadleśniczego, korzystania z otwartego płomienia, wypalania wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych”.
Za wykroczenia tego typu grożą surowe sankcje: Art. 82 ustawy z dnia 20 maja 1971r. Kodeksu wykroczeń (Dz. U. z 2018 r., poz. 618 z późn. zm.) – kara aresztu, nagany lub grzywny, której wysokość w myśl art. 24, § 1 może wynosić od 20 do 5000 zł. Art. 163. § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz. U. z 2017r. poz. 2204 z późn. zm.) stanowi: „Kto sprowadza zdarzenie, które zagraża życiu lub zdrowiu wielu osób albo mieniu w wielkich rozmiarach, mające postać pożaru, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10”.
CBŚP na Pomorzu zlikwidowało ogromną fabrykę „kryształu”
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
