Wronieckie akcenty w "Miasteczku Poznań"

Całkiem niedawno ukazał się nowy numer pisma „Miasteczko Poznań”, a w nim kolejne wspomnienia sprzed lat. Część z nich dotyczy Wronek i ludzi, którzy kiedyś tu mieszkali. Jest, więc to nie lada gratka dla miłośników lokalnej historii.

W numerze znaleźć można obszerny tekst autorstwa Piotra Pojaska, poświęcony historii żydowskich cmentarzy we Wronkach, odzyskanym w Nowej Wsi macewom i planom budowy lapidarium we Wronkach.

Niezwykle ciekawa jest też historia przywołująca „kawałek” życia ludzi rzuconych w wojenną zawieruchę i ich, czasami niezwykle splatające się losy, przytoczona przez Wandę Pierzchlewiczową.

Autorka w tekście zatytułowanym „Nasza wspólna niedola”, wspomina wysiedlenie z Wronek swojej rodziny w grudniu 1939 roku do Jędrzejowa Kieleckiego, a także pomoc uzyskaną ze strony miejscowych Żydów – rodziny Horowiczów.

Dodać należy, iż autorka jest wnuczką Straszewskich, byłych właścicieli kamienicy i rzeźni na wronieckim Rynku, obecnie tzw. Podzamcza.
Istotę wspomnień Pierzchlewiczowej, najlepiej oddają jej własne słowa: „Z wielkiej księgi wydarzeń (…), wybrałam nikłe pasemko – ten właśnie wątek. Bo powstała i zatoczyła kręgi jakaś zła legenda o nienawiści, rzekomo bujnie rozkrzewionej na tej umęczonej ziemi. (…) Na tym niedużym odcinku wojennej, polskiej drogi – tak właśnie było. I tej prawdzie życzę przetrwania”.

Kolejny tekst – zatytułowany „Macewy z ogródka” wyszedł spod ręki Eligiusza Ratajczaka – syna ostatniego, przedwojennego burmistrza Wronek, mieszkającego obecnie w Kaźmierzu koło Szamotuł. Opisuje on historię odnalezienia i dalszych losów macew, które przypadkiem odkrył w przydomowym ogródku.

Wszystkie osoby interesujące się historią Wronek i nie tylko, mogą nabyć nowy numer „Miasteczka Poznań” m.in. w Bibliotece Publicznej we Wronkach. Gorąco zachęcamy przy tym do lektury i swoistej podróży do przeszłości.